မေန႔ကမွ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုငု႔ံကိုင္းၾကည့္မိရဲ႕
ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ ဝင္သက္ထြက္သက္ကေလးေတာင္ အရပ္အေတာ္ၿမင့္ခဲ့ၿပီ။
လမ္းထိပ္က ေသြးေႏြးသတၱဝါေတြအတိုင္းပါပဲ
ေလာကဓံခြန္းၾကီးခြန္းငယ္ေတြၾကားမွာ
ကၽြန္ေတာ္ဟာလည္း ဝူးဝူးဝါးဝါး နဲ႔ လူအၿဖစ္ ပြင့္ခဲ့ရတာပါ။
တကယ္ဆို ကဗ်ာဟာ အခ်စ္ဦးမသိေအာင္ ေရးရတဲ့အရာေပါ့
ကံ့ေကာ္နဲ႔ အဖူးေရာအပြင့္ေရာ လြဲခဲ့ရသလိုမ်ိဳး ဘာညာဘာညာ
အဲဒီလို မာယာအမႈကိုလည္း ကိုယ္တုိင္ကိုယ္က် ၿပဳခဲ့ဖူးၿပီ ။
တစ္ရံတစ္ခါေလပူအေဝ့ေတြမွာေတာ့
လမ္းေလွ်ာက္သူတုိ႔ရဲ႕ ဘာသာဘာဝ တုန္ခါယိမ္းေသြ႕ဖူးတယ္
အဲဒါကလြဲရင္ သူလုိကိုယ္လို ေလာက္ေတာင္ ကၽြန္ေတာ္မေကြ႕ေကာက္ခဲ့ပါဘူး။
ကၽြန္ေတာ္နဲ႔သိုးထိန္းတို႔ ခုလိုမ်ိဳး စကားစိမ္းဆိုၾက
ေအာ္ .. တစ္ခုေတာ့ရွိတယ္
ကၽြန္ေတာ္မပါပဲလည္း ဧရာဝတီဟာ စီးၿမဲစီးေနလိမ့္မယ္
အဲဒါကိုေၿပာဖို႔ က်န္ခဲ့တယ္။
တာရာမင္းေ၀
Sunday, 15 July 2012
ျပဳစားခဲ့တဲ့သူ ( တာရာမင္းေ၀ )
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
0 comments:
Post a Comment