လူတစ္ေယာက္အေၾကာင္း ၆ ( တာရာမင္းေ၀ )

ကၽြန္ေတာ္ ရြက္လႊင့္ ထြက္ခြာရေတာ့မည္။
ေၾကကြဲ လႈိက္ေမာဘြယ္ရာ ကာလမ်ားသည္
ကုန္းေျမေပၚမွာ ပဲ့ေႂကြက်န္ရစ္ခဲ့ျပီ။
ေႏြဦးရာသီသည္ ပန္းတို႔ကိုပြင့္ေအာင္
ဖြင့္ေပးခဲ့သည္။
ယခုကား အနားယူေလျပီ။
ကၽြန္ေတာ့္မွာသာ ရင့္ေရာ္ေသာ ပန္းတစ္ဆုပ္ႏွင့္
အိမ္မျပန္ႏိုင္ ျဖစ္ရသည္။
လႈိင္းေတြက ညိဳးညံရိုက္ဟီးေလျပီ။
ကမ္းပါးကို သြယ္ပတ္ထားသည့္
သစ္ရိပ္ေ၀ေ၀ လမ္းကေလးတြင္လည္း
ေရာ္ရြက္တို႔ ျပဳတ္က်လာျပီ။
မိတ္ေဆြဘာေၾကာင့္ ေငးငိုင္ေနပါသနည္း။
သင့္ အၾကည့္တို႔က ဘယ္ဆီမွာ စိုက္၀င္ေနသနည္း။
ကမ္းတစ္ဖက္ဆီမွ ေမ်ာလာေသာ အေ၀းေတးသံႏွင့္
ေလထုမွာ စိုးဆြတ္ပါ၀င္လာသည့္ ရင္ခုန္သံကို
သင္ ...
မခံစားရေလသေလာ ... ။


                                     တာရာမင္းေ၀